Η ορειβασία πηγάζει κατευθείαν, μέσα από την ψυχή. Δεν μαθαίνεται από τα βιβλία. Μόνο σαν αγαπήσεις το βουνό, ετούτο θα σε μυήσει και θα σου μάθει τα μυστικά του, το πώς να είσαι εκεί πάνω ασφαλής και σίγουρος, για αυτό που επιχειρείς να κάνεις. Δεν γράφονται στο χαρτί τα συναισθήματα του ορειβάτη, για να τ’ αποστηθίσεις. Δεν μπορεί κάποιος ν’ ανέβει στην κορυφή ενός βουνού χωρίς ψυχή. Πάντα η ανάβαση μίας κορφής, θα είναι μια βαθιά κατάθεση ψυχής!!!

Τα βουνά είναι μέρη όμορφα, επικίνδυνα και μοναχικά. Τα μυστικά τους, αποκαλύπτονται μόνο στους μυημένους, μόνο σε εκείνους που αναζητούν την περιπέτεια, αψηφώντας τις κακουχίες και τους κινδύνους, μα που γνωρίζουν συνάμα πώς να τους αντιμετωπίζουν και πότε να κάνουν πίσω.

Το βουνό αποτελεί για μένα ένα ιδιαίτερα ισχυρό “ευγενές” πάθος, που οριοθετεί τον τρόπο και τη φιλοσοφία της ζωής μου. Το βουνό έγινε η αφορμή για να αλλάξω τη ζωή μου και να βελτιώσω τον εαυτό μου. Το βουνό έγινε η αιτία για να πραγματοποιήσω πολύ όμορφα ταξίδια και το κίνητρο για να ζήσω ανεπανάληπτες εμπειρίες που είχα τη δυνατότητα να τις μοιραστώ ταυτόχρονα, μαζί με άλλους ανθρώπους. Ανθρώπους που τις περισσότερες φορές δεν γνωριζόμασταν από πριν και με τους οποίους δημιουργήσαμε στενούς δεσμούς, μέσα από τη διαδικασία ολοκλήρωσης, της κοινής μας αυτής προσπάθειας, για να βρεθούμε στην αγκαλιά του βουνού. Μια μεγάλη αγκαλιά που μοιάζει με την τεράστια αγκαλιά της μάνας, που σαν τη δεχτείς από το βουνό, θα σου προσφέρει ασφάλεια και θα σε γεμίζει με καθαρή ενέργεια και δύναμη, για πάντα στη ζωή σου. Η ευχαρίστηση του τοπίου της φύσης, ο καθαρός αέρας της εξοχής και η μείωση του άγχους, αποτελούν επιπρόσθετα κίνητρα για μένα, ώστε να βρεθώ κοντά στη φύση. Η ορειβασία, μου προσφέρει ένα ιδιαίτερο τρόπο ξεκούρασης από την καθημερινότητα και ένα ανεπανάληπτο τρόπο διασκέδασης, μαζί με την οικογένειά μου ή μαζί με τους συνοδοιπόρους, φίλους μου.

Σαν ορειβατείς … η ματιά και το βλέμμα σου καθηλώνονται μόνο στο επόμενο βήμα σου, εκείνο το σταθερό πάτημα που σε κρατάει γερά γειωμένο στο έδαφος. Και μόνο σαν φτάσεις στην ψηλή κορφή του βουνού και ηρεμήσεις… θα την νιώσεις βαθιά μέσα σου, τη λύτρωση και την ελευθερία, το πέταγμα προς τον ουρανό… μια αέναη κίνηση προς το αυθόρμητο, το πηγαίο, το πλησίασμα, το κέρασμα… ένα κοίταγμα μακριά, μια κουβέντα, μια ευχή, μια αγκαλιά… αυτό είναι το πέταγμα του νου, να μπορείς να χαίρεσαι και με την χαρά των άλλων… μια ευτυχία που γαληνεύει την ψυχή σου και εξαφανίζει όλη την κούραση από το σώμα σου… Αυτός είναι ο άνθρωπος του βουνού που συναντάς μέσα σου, κάθε φορά που αναζητάς τις ψηλές κορφές. Σε σπρώχνει πέρα από τα όρια του εαυτού σου, πέρα από το καθημερινό σου βόλεμα και τη συνήθεια… και σε καλεί ν’ ακούσεις μέσα σου, εκείνη τη φωνή που σε προσκαλεί διακριτικά να φύγεις και να χαθείς μέσα στο μεγαλείο της φύσης…με ταπεινότητα!!!

Εσύ ορειβάτη, άκουσε τη φωνή του βουνού … και απλά ακολούθησε την… 

Βουνό σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΟΥ ΜΑΘΕΣ και ΓΙΑ ΟΣΑ ΘΑ ΜΟΥ ΜΑΘΕΙΣ!!!